รีวิว “4 ป่าช้า” เมื่อความหลอนถูกเล่าแบบเหวอะหวะ แต่มิติตัวละครกลับชวนให้อยู่ต่อ

30 ก.ค. 2025

รีวิว “4 ป่าช้า” เมื่อความหลอนถูกเล่าแบบเหวอะหวะ แต่มิติตัวละครกลับชวนให้อยู่ต่อ

ในบรรดาหนังผีไทยที่ออกมาเป็นระลอกในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา “4 ป่าช้า” ถือเป็นความพยายามที่น่าชื่นชมในการผสานความสยองขวัญกับมิติความสัมพันธ์ของมนุษย์ แต่ในขณะเดียวกัน หนังเรื่องนี้ก็นำเสนอความหลอนแบบกระจัดกระจายที่ทำให้คนดูรู้สึกเหมือนกำลังนั่งรถไฟเหาะที่บางจุดดิ่งพรวด บางจุดกลับไม่พาไปไหนเลย

โครงสร้างแบบ “4 เรื่อง 4 อารมณ์” ที่ชวนสับสน

หนังเลือกจะนำเสนอแบบแอนโธโลยี หรือเรื่องสั้น 4 ตอน ได้แก่

การท้าตาย
โกงตาย
หนีตาย
เพื่อนตาย

โดยใช้ “ป่าช้า” เป็นคอนเซ็ปต์หลักที่เชื่อมโยงทั้งสี่ตอนเข้าด้วยกัน แต่สิ่งที่น่าสังเกตคือการใช้ความสัมพันธ์ของมนุษย์—ทั้งความรัก ครอบครัว มิตรภาพ— มาเป็นแกนกลาง มากกว่าการมุ่งเน้นเรื่อง “ความกลัว” ซึ่งน่าจะเป็นหัวใจหลักของหนังสยองขวัญ

ในตอนแรกอย่าง “การท้าตาย” แม้จะไม่ได้ขนลุก แต่กลับสร้างแรงกระเพื่อมทางอารมณ์ได้ดี จากเนื้อหาที่พูดถึงการสูญเสียและสายใยครอบครัว ขณะที่ตอนที่สองอย่าง “โกงตาย” ก็มีความน่าสนใจในเรื่องของความศรัทธาและการพยายามดึงคนรักกลับมา แม้จังหวะจะไม่ค่อยน่ากลัวแต่การเล่าเรื่องและการตัดต่อช่วยให้ยังคงน่าสนใจอยู่

เมื่อมาถึง “หนีตาย” ความหลอนดูเหมือนจะลดลงไปอย่างชัดเจน บทพูดที่ตรงไปตรงมาเกินไปทำให้รู้สึกไม่อิน ในขณะที่ “เพื่อนตาย” กลับมาได้ดีในจังหวะปิดท้าย แม้จะไม่ได้หลอนสุดๆ แต่ความเรียบง่ายกลับสร้างความตราตรึงและความรู้สึกคุ้นเคยให้กับผู้ชม

จุดแข็ง: งานภาพ & การแสดงที่ยืนพื้นได้

แม้บทภาพยนตร์จะยังมีจุดอ่อน แต่ต้องยอมรับว่าในแง่ เทคนิคงานสร้าง ไม่ว่าจะเป็น การจัดแสง เสียง เอฟเฟกต์ การตัดต่อ รวมถึงมุมกล้อง ยังคงอยู่ในระดับมาตรฐานดี โดยเฉพาะในฉากที่เกี่ยวข้องกับโลกหลังความตาย หรือปรากฏการณ์เหนือธรรมชาติ ซึ่งสามารถสร้างภาพจำได้ดีในหลายช่วง

ด้าน นักแสดง แต่ละตอนมีการแสดงที่ต่างกันตามคาแรคเตอร์ ซึ่งโดยรวมถือว่า “เล่นตามบท” ได้ดี โดยเฉพาะในตอนที่ต้องใช้เพียงแววตาและสีหน้าในการถ่ายทอดความรู้สึก ถึงแม้บางตอนจะยังรู้สึก “ห่างไกล” กับความอินอยู่บ้าง

จุดอ่อน: ความหลอนที่ยังไม่หลอนพอ

สิ่งที่ชัดเจนคือ หนังยังไปไม่สุดในด้านความสยองขวัญ แต่กลับ “ไปสุด” ในด้านอารมณ์ของตัวละครแทน ซึ่งอาจจะไม่ตอบโจทย์คนดูที่คาดหวังจะได้สัมผัสประสบการณ์ “ผีหลอก” แบบจังๆ จากชื่อเรื่อง 4 ป่าช้า ความคาดหวังว่าจะได้เจอกับหนังผี 4 ตอนที่หลอนระดับขึ้นหิ้ง กลับกลายเป็นว่าผู้ชมต้องพยายามปรับโหมดตัวเองให้รับกับ “ความสัมพันธ์” มากกว่าความกลัว

บทสรุป: “4 ป่าช้า” คือหนังผีที่มีหัวใจแต่ขาดจังหวะ

ถ้าคุณเป็นคนที่ชอบหนังผีสายเน้นความสัมพันธ์แบบลึกซึ้ง ไม่เร่งเร้า ไม่ขยี้อารมณ์จนเกินไป “4 ป่าช้า” อาจเป็นหนังที่คุณจะเก็บไว้ในลิสต์ได้ แต่ถ้าคุณคือสายขนลุก อยากสะดุ้งทุก 5 นาที นี่อาจไม่ใช่ทางของคุณ เพราะแม้จะมี “ความหลอน” แต่หนังก็เลือกจะพาคุณเดินหลงอยู่ในความรู้สึกมากกว่าจะพาไปหลงป่าช้าอย่างแท้จริง