สัญญาณความตึงเครียด: การเมืองบนเส้นด้าย

ในช่วงไม่กี่สัปดาห์ที่ผ่านมา ความสัมพันธ์ระหว่างรัฐบาลกับกองทัพเริ่มมีรอยร้าวชัดเจน โดยเฉพาะเมื่อมี คลิปเสียงหลุด ของแพทองธารพูดคุยกับผู้นำกัมพูชา “ฮุน เซน” ในลักษณะที่ถูกวิพากษ์วิจารณ์ว่าอาจกระทบต่อความมั่นคงของชาติ จุดนี้ทำให้กระแสการเมืองเปลี่ยนจากความไม่พอใจเป็น ความหวั่นกลัว

ขณะเดียวกันพรรคร่วมรัฐบาลบางพรรคเริ่มขยับตัว ประกาศ “ไม่ทน” กับแนวนโยบายบางอย่างของรัฐบาล ซึ่งอาจส่งผลให้เสียงข้างมากในสภาถูกกระทบ จนเกิดสภาวะสุญญากาศทางการเมือง

บทเรียนจากอดีต: รัฐประหาร 2549 และ 2557

การรัฐประหารในปี 2549 และ 2557 มีจุดร่วมสำคัญคือความขัดแย้งระหว่างฝ่ายบริหารกับสถาบันอำนาจอื่น ๆ ทั้งในเชิงนโยบาย ความชอบธรรม และภาพลักษณ์ต่อสาธารณชน

รัฐบาลแพทองธารในตอนนี้อาจกำลังเดินเข้าสู่เส้นทางคล้ายกัน—เมื่อเธอมี มวลชนสนับสนุน, นโยบายประชานิยมแบบทักษิณ และแรงกดดันจากทั้งภายในและภายนอกพรรค

แต่สิ่งที่แตกต่างคือ โลกเปลี่ยนไปแล้ว ประเทศไทยมีประชาชนที่ตื่นรู้มากขึ้น สื่อสังคมออนไลน์คือสนามรบใหม่ และแรงกดดันจากประชาคมโลกอาจทำให้การใช้ “วิธีเดิม” กลายเป็นทางเลือกที่มีต้นทุนสูงลิ่ว

ความหวังกับความกลัว: ทางเลือกของประชาธิปไตย

แม้สัญญาณความตึงเครียดจะเริ่มปรากฏ แต่การรัฐประหารไม่ใช่ทางออกที่พึงประสงค์สำหรับสังคมไทยอีกต่อไป เส้นทางของแพทองธารอาจเต็มไปด้วยอุปสรรค แต่เธอยังมีโอกาสใช้จังหวะนี้พิสูจน์ตัวเองในฐานะผู้นำที่สามารถประสานความเห็นต่าง และนำพาประเทศก้าวพ้นวังวนเดิม

หากเธอสามารถสร้าง “ความไว้วางใจ” กับฝ่ายความมั่นคง, ประชาชน และนักธุรกิจได้ในระยะเวลาอันสั้น บทเรียนจากอดีตอาจกลายเป็นแรงผลักดันสู่อนาคตใหม่